صدیقه شبانی داریانی - همسر زنده حسین ابراهیمی الوند - در گفتگو با خبرنگار مهر، با رد خبر اهدای کتابخانه شخصی این نویسنده به کتابخانه ملی، گفت: همسرم چیزی در این مورد به من نگفته بود و از کسی هم نشنیده ام که وی می خواسته کتابها یا کتابخانه شخصی اش را به کتابخانه ملی اهدا کند.
وی با اشاره به کتابهای موجود در کتابخانه شخصی الوند، افزود: در میان کتابهای وی و علاوه بر کتابهای عمومی، بیشتر فرهنگهای لغت از جمله دهخدا، معین، آریانپور، وبستر و انواع فرهنگهای پزشکی و بسیاری دیگر وجود دارد. او هیچ وقت هم به من یا شخصی از نزدیکان خود نگفت که اینها را به کتابخانه ملی یا جای دیگر اهدا کنیم.
همسر این مترجم ادبیات کودک و نوجوان همچنین به نامه ای که الوند در آن از احتمال فروش برخی از کتابهایش به کتابخانه ملی خبر داده، اشاره کرد و گفت: چندی پیش مصطفی رحماندوست (مشاور رئیس کتابخانه ملی در بخش ادبیات کودک و نوجوان) با اشاره به مفاد این نامه، به من گفت که الوند یک سری کتاب به زبان انگلیسی داشته و می خواسته بخشی از آنها را به شکلی در اختیار کتابخانه ملی بگذارد. البته صحبت هدیه کردن این کتابها اصلاً مطرح نبوده است. به هر حال من تا آن زمان از وجود این نامه و محتوای آن بی اطلاع بودم.
شبانی داریانی ادامه داد: مطمئناً الوند درباره کتابهای مرجعی که داشته، هیچ وقت چنین حرفی را نزده است و این تنها به تعدادی از کتابهای او مربوط می شود.
مصطفی رحماندوست مشاور رئیس کتابخانه ملی ایران نیز در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن تائید وجود نامه مذکور گفت: الوند در زمان حیاتش موسسه ای داشت به نام خانه ترجمه کودکان و نوجوانان که بخشی از کتابهای این موسسه با بودجه وزارت ارشاد و بخشی دیگر با هزینه شخصی این مترجم تامین شده بودند و در واقع حاصل خرید شخصی او بودند. الوند در عین حال عضو شورای علمی انتخاب کتابهای خارجی این رده سنی برای ترجمه بود که در کتابخانه ملی فعال است.
وی افزود: وظیفه این شورا انتخاب کتابهای برتر ادبیات کودک و نوجوان و در واقع برندگان جوایز ادبی مختلف خارج از کشور و نیز ترجمه این آثار به زبان فارسی است. در واقع ما پس از انتخاب آثار برتر سفارش خرید این کتابها را می دادیم و دست به کار ترجمه آن می شدیم.
مشاور رئیس کتابخانه ملی در ادبیات کودک و نوجوان اضافه کرد: در همین زمینه الوند زمانی به ما گفت که "من سالها گشته ام و بهترین کتابها را در این زمینه خریده ام که بسیار هم برای ترجمه به فارسی مناسب اند". پس از طرح این موضوع قرار شد الوند در نامه ای عناوین و تعداد کتابها را به ما اعلام کند تا با انتقال به کمیته، کار ترجمه آنها انجام شود که متاسفانه اجل مهلت نداد و الوند عزیز از میان ما رفت و طبعاً این کار بر زمین ماند.
رحماندوست گفت: همانطور که گفتم بخشی از این کتابها با هزینه دولت یعنی وزارت ارشاد خریداری شده و در واقع بیت المال است و متعلق به مردم. بخشی هم توسط مترجم (الوند) خریداری شده که کسی هم قرار نیست با آنها کاری داشته باشد. طبیعتاً پیشنهاد ما هم برای این کار این بود که کتابهایی که با بودجه دولتی خریداری شده، به کتابخانه ملی بیاید.
وی افزود: در مورد کتابهای دیگر هم گفته ایم که در صورت تمایل اعضای خانواده (همسر و فرزندان) الوند، کتابخانه ملی آماده است آنها را خریداری کند چرا که همانطور که گفته شد کتابهایی است که به درد ترجمه در حوزه ادبیات کودک و نوجوان - و بیشتر هم نوجوان - می خورد که به دلیل نگهداری در منزل شخصی وی، در حال حاضر در اختیار مترجمان ما نیست. به هر حال ما منتظر جواب و یا پیشنهاد خانواده او هستیم.
این مقام مسئول در کتابخانه ملی ایران همچنین درباره شیوه خرید کتابهای شخصی نویسندگان و مترجمان توسط این مرکز، گفت: ما کمیته ای در کتابخانه ملی داریم که کارش قیمت گذاری روی کتابهاست. البته تاکنون کتابخانه ملی مانند برخی کشورهای دیگر که آثار نویسندگان مشهورشان را با قیمتهای بسیار مناسب می خرند، عمل نکرده است و اصلاً کتابی از آنها نخریده که خلاً این کار به شدت احساس می شود.
رحماندوست اضافه کرد: مسلماً خرید کتابخانه شخصی هر نویسنده یا مترجمی می تواند به خانواده و کسانی که او را در این کار کمک کرده اند، یاری کند.
به گزارش مهر، علی اکبر اشعری رئیس کتابخانه ملی ایران دیروز در مصاحبه ای از اهدای کتابخانه شخصی حسین ابراهیمی الوند به کتابخانه ملی خبر داده بود. به گفته اشعری، الوند این کار را با رضایت خود و بر اساس نامه ای که پیش از وفات به کتابخانه ملی داده، انجام داده است.
نظر شما